Μία σύμπραξη της ομάδας του «θέατρο εΦ» και των μουσικών/συνθετών Γιώργου Βεροιώτη και Δημήτρη Μενεξόπουλου. Η μουσική τους, σε ζωντανή εκτέλεση των ιδίων, συναντά τα σώματα τεσσάρων γυναικών σε μία performance σωμάτων στον ονειρικό και ιστορικό χώρο του Μπενσουσάν Χαν στη Θεσσαλονίκη. Μία συνάντηση αυτών που είναι ακόμη εδώ και αυτών που επιστρέφουν.
Meetings in the Wasteland
Memories crumbling. Connections lost. What is left?
Waiting for a knock upon the door
Is that you?
Trying to connect the pieces again. Trying to find something – something like you? – maybe. To fix things unfixable. To get things straight again. Things that are torn forever. Things bend to their final position. Acceptance. Is that it? Is that the only thing that we are left with?
The awful daring of a moment’s surrender
By this, and this only, we have existed
And still exist. Acceptance. Is that it? The calmness of a waste land. The silence above dead bodies in the ravaged battlefield.
I sat upon the shore
Fishing, with the arid plain behind me
Shall I at least set my lands in order?
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Γιωργής Σφυρής
Μουσική σύνθεση και εκτέλεση: Δημήτρης Μενεξόπουλος (Menex), Γιώργος Βεροιώτης (Philotechnos)
Ηθοποιοί: Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Άννα Μαργαριτίδου
Γραφιστική επιμέλεια: Ειρήνη Σφυρή
Φωτογραφίες: Σοφία Γκορτζή
Η «περιπέτεια με την τηλεόραση» είναι ένα τρελό παραμύθι, μία καταπληκτική ιδέα, του Gianni Rodari. Ο σκηνοθέτης της ομάδας έγραψε ένα εκ νέου κείμενο εμπνευσμένο μεν από την ιδέα του Rodari αλλά προσαρμοσμένο στις μέρες μας και στην ενέργεια της ομάδας.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο κ. Βερούτσι, είναι ένας απλός άνθρωπος που θέλει να ξεφύγει από τους ανήσυχους δρόμους της πόλης, τους γεμάτους προβλήματα και φασαρία. Θέλει να κλειστεί στην ασφάλεια και ηρεμία του σπιτιού του, στο μικρό του σαλονάκι, στη φουσκωτή του πολυθρόνα, παρέα με την τηλεόρασή του. Θα ανακαλύψει όμως ότι τα προβλήματα της πόλης θα βρουν έναν άλλο μαγικό τρόπο να εισβάλουν στο σπίτι του, στο σαλόνι του, και να τον απειλήσουν. Ένας ληστής, ένας αρχιτραπεζίτης, ένα μηχανικός και ένας νεαρός από μία οικολογική οργάνωση. Όλοι κάτι ζητούν από τον κ. Βερούτσι: το σπίτι του, τα υπάρχοντά του, τον ίδιο. Μέσα στο αναπάντεχο της κατάστασης ο κ. Βερούτσι θα καταφύγει σε τρεις λύσεις, κάθε μία πιο ακραία και απίθανη από την προηγούμενη.
Η παράσταση ξεκίνησε στα πλαίσια του μαθήματος «Σκηνοθεσία 3» του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. με διδάσκοντα τον καθηγητή Βίκτωρα Αρδίττη.
Συντελεστές
Σενάριο: Gianni Rodari
Διασκευή – κείμενο: Γιωργής Σφυρής
Σκηνοθεσία: Γιωργής Σφυρής
Στίχοι – τραγούδια: θέατρο εΦ
Ηθοποιοί: Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Ελευθερία Μπίκου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Ελένη Σταυρακίδου, Άννα Μαργαριτίδου
Γραφιστική επιμέλεια: Ειρήνη Σφυρή
Φωτογραφίες: Σοφία Γκορτζή
Ένας Δράκος καταδυναστεύει μία πόλη. Ένας Ιππότης έρχεται να την απελευθερώσει. Η πόλη αντιστέκεται. Αντιστέκεται στον απελευθερωτή της.
Έχοντας ασχοληθεί με το θέμα της οικειοθελούς υποταγής με το project «Αιώνιος Δούλος» αποφασίζω ακόμη μία φορά να ερευνήσω το φαινόμενο μέσα από ένα εκτενές έργο-σύμβολο το Δράκο του Ευγκένι Σβαρτς. Μία πόλη υποταγμένη αντιστέκεται στον ελευθερωτή της. Γιατί; Η παράσταση δεν προσπαθεί να δώσει απάντηση, αλλά να ερευνήσει. Το γεγονός -το συμβάν- της παράστασης δίνει μία εμπειρία της περίπτωσης, του κόσμου του έργου, που τόσο καλά τοποθετεί ο Ευγκένι Σβαρτς με μετρημένες και δυναμικές σχέσεις. Μαζί -θεατές, ηθοποιοί και σκηνοθέτης- αναζητούμε απαντήσεις, μισοσχηματισμένες λέξεις, ένα νεύμα ή ένα βλέμμα που θα δώσει απάντηση στο «γιατί». Γιατί ο υποταγμένος επιμένει να μένει υποταγμένος.
Γιωργής Σφυρής
Συντελεστές
Συγγραφέας: Ευγκένι Σβαρτς
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Διασκευή – σκηνοθεσία: Γιωργής Σφυρής
Στίχοι – τραγούδια: θέατρο εΦ
Ηθοποιοί: Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Άννα Μαργαριτίδου, Ελευθερία Μπίκου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Μάριος Παραδείσης, Αικατερίνη Ράβναλη, Ελένη Σταυρακίδου, Μαριάννα Χραπανά
Γραφιστική επιμέλεια: Ελένη Σταυρακίδου, Ειρήνη Σφυρή
Φωτογραφίες: Σοφία Γκορτζή
Ο σκύλος άνθρωπος (αρχ. ελλ. κύων) είναι ανώτερο θηλαστικό ζώο του γένους Canis Homo (επιστ. Canis lupus familiaris - Κύων ο λύκος ο οικείος).
Η καταγωγή του προέρχεται από τον κοινό λύκο τον αυστραλοπίθηκο.
Ο σκύλος άνθρωπος αποτελεί ένα από τα κοινότερα κατοικίδια ζώα.
Έχει υμνηθεί και δοξαστεί πολλές φορές κυρίως για την (έμφυτη) τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά.
Έτσι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων ανθρώπων που θυσιάστηκαν για το "αφεντικό" τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένα project για την ανθρώπινη υποταγή.
Συντελεστές
Κείμενο – σκηνοθεσία: Γιωργής Σφυρής
Φωτογραφίες: Σοφία Γκορτζή
Ηθοποιοί: Λήδα-Μαρία Γρηγοριάδου, Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Άννα Μαργαριτίδου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Μάριος Παραδείσης, Αικατερίνη Ράβναλη, Ελένη Σταυρακίδου, Ειρήνη Σφυρή, Μαριάννα Χραπανά
Το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη «Μάθημα Ανατομίας κλπ.» μιλά για την αντίσταση όταν αυτή γίνεται μονόδρομος, όταν τα πάντα μου φωνάζουν «μη σωπαίνεις άλλο» και δεν έχω καμία άλλη επιλογή πέρα από το να σπάσω τη σιωπή μου, να φωνάξω … «ελευθερία». Η ομάδα μεταφέρει το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη επί σκηνής και το παρουσιάζει σε μία προσπάθεια να μιλήσει, να προκαλέσει, να αναρωτηθεί και κυρίως να συσχετιστεί. Όταν όλα καταρρέουν το μόνο που δίνει ελπίδα είναι η σχέση, η πραγματική ουσιαστική σχέση.
Συντελεστές
Συγγραφέας: Αντώνης Σαμαράκης
Σκηνοθεσία: Γιωργής Σφυρής
Ηθοποιοί: Λήδα-Μαρία Γρηγοριάδου, Ιωάννα Ζέρβα, Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Άννα Μαργαριτίδου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Μάριος Παραδείσης, Αικατερίνη Ράβναλη, Ελένη Σταυρακίδου, Ειρήνη Σφυρή, Μαριάννα Χραπανά
Γραφιστική επιμέλεια: Λήδα-Μαρία Γρηγοριάδου
Φωτογραφίες: Ιωάννης Γρηγοριάδης